+18

მაგარი რამეა რეკლამა. სარეკლამო სააგენტოებსაც აჭმევს პურს და ჩვენც… “გვაჭმევს”. ყველამ იცის, რომ არ არსებობს იდეალური წამალი, რომელიც ყველაფერს კურნავს და გაციებას ორ წამში აქრობს, არ არსებობს ისეთი უნიკალური ტექნოლოგია, რომელიც არასოდეს ფუჭდება და მთლიანად ჩვენს სურვილებზეა მორგებული, არ არსებობს ისეთი საჭმელი, რომელიც ღვთაებრივად გემრიელია და არ არსებობენ უნაკლო ადამიანები. თუმცა, ჩვენ მაინც გვჯერა რეკლამის და თავსაც ადვილად ვატყუებინებთ.

სარეკლამო ბიზნესში ჩართული არასოდეს ვყოფილვარ, მაგრამ დღეს დილით გადავწყვიტე ცოტა ხნით თავი სხვადასხვა ცნობილი (თუ უცნობი) კომპანიის რამედ (თუნდაც დარაჯად) წარმომედგინა და რამდენიმე სარეკლამო იდეის მოფიქრება მეცადა. ჰოდა, სანამ დამძრახავდეთ, აქვე დავძენდი, რომ განსაკუთრებული სარეკლამო მიგნებების პრეტენზია (ისევე როგორც პრეტენზიის ქონის უფლება) საერთოდ არ მაქვს.

more »

"USA-სრულოდ ჩვენთან"

(დაიბეჭდა ჟურნალში  “დრო მშვიდობისა/Peace Times” # 4)

რას იტყვის ამერიკა?

ჩვენ გრანტებსა და ემიგრანტებზე დამოკიდებული ქვეყანა ვართ. ანუ, დონორებს ჯერ ტვინს ვუჭამთ, შემდეგ – ფულს. იმათაც, ბოლოს, ალბათ, ყელში ამოვუვალთ ან ისე გადაგვყლაპავენ, ყელზეც რომ არ დავადგებით. ჩვენ ორივე ვარიანტის გვეშინია: ფულის სანაცვლოდ თავისუფლების წართმევა არ გვიღირს, მაგრამ თავი არც უფულობისთვის გვემეტება. სხვა თუ არაფერი, გრანტია გარანტი ჩვენი არსობისა.

more »

"დეტალებია მთავარია"

“ერთი დღის აღწერას შეიძლება ორმოცდაათი წელი მოუნდე, ორმოცდაათ წელიწადს კი ერთ წუთში აღწერ” – ჯემალ ქარჩხაძე

ადამიანის ხასიათი რაღაცით “ფორმულა 1″-ის ბოლიდის საბურავებს წააგავს – ზოგჯერ ისე სწრაფად იცვლება, თვალის სამჯერ დახამხამებასაც რომ ვერ ასწრებ. ხასიათის “ცვალებადი მოღრუბლულობის” ძირითადი მიზეზი კი ის ყოველდღიური შეგრძნებებია, რომელთაც ხშირად ვამჩნევთ, მაგრამ იშვიათად ვუკვირდებით. როგორც წესი, ისინი ისეთივე წამიერია, როგორც ცრუცემინების იმპულსი და ისეთივე გაუცნობიერებელი – როგორც კინოეკრანზე მიშტერებისას ბატიბუტის ჭამის პროცესი.

more »