(შენიშვნა: პოსტი არ არის სარეკლამო და ჩემი იმედგაცრუებული საფულის ინტერესების გარდა, სხვას არაფერს ემსახურება)
”ოსკარის” მიღება ჩვენ კიდევ დიდხანს არ გვემუქრება…
არადა, ისეთი “პრომოუშენი” გაუკეთეს პროდუქტს და ისეთი “პრომო” “უშინეს” საზოგადოებას, რომ ქართულ ფილმთან მიმართებაში “ფენიქსი” და ”რენესანსი” ერთდროულად გამახსენდა.
ამ დროს, “ოცნების ქალაქი” იმ ტიპის “ჰოლივუდური” საქვითინო ჟანრის ფილმი აღმოჩნდა, რომლის სანახავად არც მთლად მხოლოდ “რუსთაველის” გემრიელი ბატი-ბუტის ხათრით წახვალ და არც იმდენად დაგაინტერესებს, ჭამა სულ რომ გადაგავიწყოს.
მოკლედ, ეს არის მელოდრამა, რომელიც ადამიანმა ერთხელ, ისიც შეყვარებულთან ერთად და ისიც რომანტიკულ ხასიათზე უნდა ნახოს…
