ღამე 4: “ძირს სინაზე! წინ სინაზე!”
სინანული სინაზე
01:00 – „Sinners to Sinai Mount”
თბილად შევი-მოსე-თ და სინას მთისაკენ მიმავალ ბილიკს მოსეს კვალდაკვალ დავადექით. განსხვავება ერთია – მოსე გულანთებული მიდიოდა, ჩვენ კი გულზე მეტად გზას მთვარე და ფანრები გვინათებს. ამინდი კარგია. ცაზეც იმდენი ვარსკვლავია, რომ რაოდენობით მთელი მსოფლიოს შოუბიზნესსაც კი ბევრად გადააჭარბებს.
ერთი სიტყვით, იდეალური ღამეა იმისათვის, რამდენიმე კილომეტრი უდრტვინველად რომ (გ)აიარო.
“არა ჰქმნე თავისა შენისა კერპი, არცა ყოვლადვე მსგავსნი… არა თაყვანი-სცე მათ, არცა მსახურებდე მათ” – მეორე მცნება
აქა თეო–რია ნაცვლად შესავლისა:
ჰიპოთეზა – ”იმ წუთებში, როდესაც მოსე სინას მთაზე ალპინიზმის საფუძვლებს ეუფლებოდა, ღმერთმა უკვე კარგად იცოდა, რომ ებრაელთათვის განკუთვნილი ათი მცნება დასაბამშივე დასარღვევად იყო განწირული.”
არგუმენტი #1: ღმერთი ყოვლისმცოდნეა.
არგუმენტი #2: დეკალოგის გადასაცემად ღმერთმა სპეციალურად “sin”–ას მთა შეარჩია.
(შენიშვნა: შესაძლოა, ქართული “სინა–ნული”–ც “სინას მცნებების ანულირების” ლოგიკური შედეგია).
ფაქტი: უკან დაბრუნებულ მოსეს მისი ლოდინით დაღლილი ებრაელთა ერი უკვე “ოქროს ხბოს” კერპის წინაშე დახვდა დამხობილი.
დასკვნა: ღმერთი მართალი აღმოჩნდა…
