"მე ჯერ მისალმება არ დამემთავრებინა..."
“რუსთაველმა ცუდი სამსახური გაგვიწია, რადგან ძალიან დიდი ტილო გამოდგა და ყველას გვყოფნის ხელის შესაწმენდად. მერე რა რომ ჩვენ არ ვვარგივართ?! სამაგიეროდ რუსთაველია დიდი. მერე რა რომ ჩვენ უნიჭოები ვართ?! სამაგიეროდ, რუსთაველია გენიოსი” – ჯემალ ქარჩხაძე
“გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის…” – შოთა რუსთაველი
ეპოქალური წიგნია “ვეფხისტყაოსანი”. ვისაც წაუკითხავს – მოსწონს, ვისაც არ წაუკითხავს – აქებს, ვინც თავისი ნებით გაეცნო – რუსთაველის (ან საკუთარი) ქართველობა ეამაყება და ვისაც სკოლაში წააკითხეს – მტანჯველი მოგონებებისგან ბურძგლავს. თუმცა, ფაქტი ერთია – რუსთაველის “UP-ორიზმები” ჩვენთვის დღემდე ის პირამიდებია, რომელთაც დრო ვერაფერს აკლებს: გენდერული დისბალანსის აღსაკვეთად - “ლეკვისა და ლომის სქესობრივი თანასწორობა” გვახსენდება, ქველმოქმედების სტიმულირებისათვის – “რაიმეს გაცემის ბუმერანგული მახასიათებლები”, სიყვარულის მალვაზე – “ცხენის მოპარვის შემდგომი ინსტრუქცია”, ასოციალური ადამიანების გამოსაფხიზლებლად – “ჩინის ქვაზე დაწერილი არაკი”, ცხოვრებისეული ცვლილებების ასახსნელად – “ტურფა საბაღნაროში მიმდინარე ცირკულაცია”, სიკვდილის ძლევამოსილების ილუსტრირებისათვის – “ვიწრო ან კლდოვანი გზის ქმედითუუნარობა” და ათასი სხვა.
